Zaburzenia snu
Zaburzenia snu u dzieci można podzielić na fizjologiczne i patologiczne.
Do fizjologii należy naturalne normowanie się rytmu dobowego. Związane to jest faktem, iż dziecko w brzuchu mamy funkcjonuje odwrotnie do niej. Czyli kiedy mama ma czas aktywności to dziecko zazwyczaj wtedy śpi. Po porodzie dziecko musi nauczyć się rytmu funkcjonowania rodziców. Stąd na początku ciężko mu się przestawić.
Sytuacja wygląda inaczej w przypadku zaburzeń snu.
Podstawowymi systemami koordynacji snu jest szyszynka i wytwarzana przez nią melatonina oraz działanie układu przywspółczulnego (głównie nerw błędny) i współczulnego.
Jeśli dziecko ma zwiększone napięcie, dyskomfort lub jakieś zaburzenie w obszarze kontrolującym sen to może mieć problemy z zasypianiem, sen może być lekki lub może być ciężko dziecku się wyciszyć.
Reprezentacja tych układów w ciele to:
– potylica (układ przywspółczulny – wyciszający)
– górne kręgi szyjne (unerwienie szyszynki)
– żebra z tyłu i kręgosłup piersiowy (układ współczulny – pobudzający)
Podczas terapii zwracamy uwagę na właściwe działanie autonomicznego układu nerwowego (AUN), właściwe napięcie mięśniowe, dobrą ruchomość kręgosłupa, elastyczność kości czaszki oraz swobodę ruchów w stawach.
Podstawą dobrego snu jest komfort fizyczny. Jeśli dziecku coś przeszkadza to wtedy trudno mu się wyciszyć lub wejść w fazę głębokiego snu.
Jako terapeuci wyszukujemy potencjalne przeszkody w komforcie funkcjonowania dziecka i staramy się pracować z tymi obszarami. Celem jest balans w ciele. Dzięki temu możemy zapewnić dziecku komfort funkcjonowania zarówno w dzień jak i w nocy.
Sprawdź w czym mogę jeszcze pomóc lub wejdź na mój kanał na You Tube
