Terapia tkanek miękkich

Jest rodzajem pracy z tkankami miękkimi wykazującymi różnego rodzaju zaburzenia, często nazywana jest mobilizacją. Ta potoczna nazwa w skrócie opisuje, co jest celem, czyli mobilizacja tkanek do ruchu.

Od czego trzeba zacząć?

Terapie tkanek miękkich rozpoczynamy jak zawsze od wnikliwego wywiadu oraz postawienia diagnozy.  Kiedy już wiemy z czego wynika problem, w czym przeszkadza oraz ustaliśmy co odpowiada za jego powstanie przystępujemy do terapii.

Terapia tkanek miękkich czym właściwie jest?

Jest to zbiór metod i technik pracy z szeroko rozumianymi tkankami miękkimi (ponieważ ten termin odnosi się do wszystkich tkanek w naszym organizmie, które wykazują właściwości sprężyste z wyłączeniem układu kostnego).

Do głównych struktur z którymi się pracuje zaliczamy mięśnie i powięź ale również skórę, tkanki położone głęboko jak narządy wewnętrzne (wątroba, żołądek), więzadła czy nerwy.

Efektami takiej pracy może być zmiana konsystencji tkanki, poprawa jej ruchomości i mechaniki, zwiększenie ukrwienia pewnego rejonu ciała czy wyciszenie receptorów bólowych.

To, co chcemy osiągnąć ustalamy na początku terapii.

Najpopularniejsze techniki tkanek miękkich to;

– rozluźnianie mięśniowo- powięziowe,

– techniki energizacji mięśni,

– techniki aktywnego rozluźniania,

– terapia punktów spustowych,

– masaż.

Wskazania do terapii tkanek miękkich.

– osłabienia mięśniowe,

– przykurcze,

– obrzęki (np. po skręceniu kostki)

– ograniczenia ruchomości w stawach,

– bóle ostre lub przewlekłe,

– uczucie sztywności (np. karku czy dolnej części kręgosłupa),

– zawroty głowy,

– stany pourazowe.

Terapia polega na oddziaływaniu na tkanki tak, aby osiągnąć zamierzony efekt. Jest to raczej forma terapii którą pacjenci wybierają ze względu na duże bezpieczeństwo oraz przyjemne doznania sensoryczne.

Jak działa terapia tkanek miękkich?

Poprzez zmianę konsystencji tkanki oraz poprawę jej ukrwienia wpływamy bezpośrednio na stan jej napięcia. Jako, że wzmożone napięcie powoduje gorszą pracę danego rejonu, słabszą jej koordynację z resztą ciała oraz często podrażnienie receptorów w niej zawartych. Poprzez pracę manualną jesteśmy w stanie znieść negatywne skutki takiego stanu rzeczy. Dzięki samemu uwolnieniu tkanek pacjent odczuwa lekkość w rejonie gdzie wcześniej odczuwał dyskomfort.

Wiąże się to również z podwyższeniem temperatury poprzez poprawę ukrwienia danego rejonu (chyba ze jest stan zapalny ale to inna bajka).  Dodatkowo zakres ruchu w stawie się zwiększa, ruch jest wykonywany płynniej, a codzienna aktywność staje się prostsza.

Sprawdź w czym mogę jeszcze pomóc lub wejdź na mój kanał na You Tube